Het is zondagochtend en ik bedenk me net dat ik weer iets vergeten te kopen ben voor mijn warme tomaten met burrata. Typisch ik natuurlijk. Een georganiseerde winkellijst die is samengesteld in functie van de weg die ik neem in de winkel en toch nog iets vergeten. Waarschijnlijk omdat ik meestal mijn lijst thuis vergeet en ik dan aan het thuisfront moet vragen om een foto door te sturen van mijn geheugensteuntje 😊 Enfin, gelukkig zijn er buurtwinkels die op zondag heel de dag open zijn en waar ik gerust een halve dag in kan rondhangen omdat ik het er zo gezellig vind. Voor de zekerheid neem ik Camille mee die ervoor zorgt dat ik op een deftig uur thuiskom. Met het heerlijk weer buiten besluiten we om te voet te gaan en vooral om onderweg niet te zeuren over “te warm” en “ik zweet”. Ik wil er niets over horen want ik weiger mee te doen met die mensen die blijkbaar alleen maar “te” kunnen zeggen. Té warm, té koud, té nat. Te-veel gezeur voor mij! Onderweg zien we de kleine man die ik vaak tegenkom tijdens het wandelen. Hij zit blijkbaar in een wandelclub waarvan hij het enigste lid is en heeft winter en zomer een paraplu bij. Terwijl ik glimlachend passeer spreekt hij me aan. “Zeg madammeke, weet jij dat ze de Bredabaan voor 2 maanden gaan sluiten?”. “Oei” zeg ik spontaan. “Aja”, zegt de man, “voor de schildpaddenrace”. Hij giert het uit van het lachen en stapt al lachend verder. Camille en ik kijken elkaar aan en schieten spontaan in de lach. Die man maakt op zijn manier de wereld weer wat mooier denk ik bij mezelf en glimlachend stappen we verder. Geluk zit in de kleine dingen voor mij of in een kleine man met een geweldige binnenkomer die misschien wat flauw was, maar gelukkig niet over het weer ging. Laten we wat meer elkaar begroeten bij het passeren en misschien wel een babbeltje doen. Weet je niet goed wat zeggen? Humor werkt altijd voor mij en praten over eten natuurlijk ook. Heb je wat te lang staan kletsen en moet je nog snel iets op tafel toveren? Deze heerlijke, zoete en warme tomaten met burrata zijn perfect.
Wat heb je nodig (voor 4 personen):
2 burrata’s (of meer wanneer dit je lunch wordt)
400 g kleine smaakvolle tomaten in verschillende kleuren
klontje boter
2 teentjes look
scheutje lekkere olijfolie
vers gemalen zwarte peper
grof zeezout
knapperig brood of focaccia
verse basilicum
eventueel vers gemaakte pesto
Hoe maak je het:
Gebruik een pot met dikke bodem. Verwarm hierin op een matig vuur de olijfolie met de boter. Voeg de tomaatjes toe. Snipper de look fijn en voeg bij de tomaten. Voeg wat zout en peper toe en plaats een deksel op de pot. Laat de tomaten heel rustig garen tot ze barsten. Dit duurt natuurlijk niet heel lang.
Serveer de warme, heerlijk zoete tomaten samen met wat brood, extra grof zeezout en verse basilicum. Ook wat pesto smaakt hier heerlijk bij.
Tomaat mozzarella, maar op een andere manier. Ik ben benieuwd wie me volgende keer hierover gaat aanspreken. Ik kijk er naar uit ♥
Probeer je dit thuis?
Je maakt me gelukkig als je even laat weten of het je gesmaakt heeft.
#mieenplace – @mieenplace op facebook of instagram of stuur een mailtje info@mieenplace.be
Dit recept bewaren voor later kan je door het te pinnen.
Liefs,
